วิสาขบูชา
วันหยุดของพี่และน้อง
ลืมตาตื่น เกือบเที่ยง
น้องดูหนังจบไป 2 เรื่องแล้ว
ฝนตก
แม่โทร.มา
ควันออกโทรศัพท์
น้องยังไม่กินข้าวเช้า
งานบ้านยังไม่ทำ
เลี้ยงน้อง เลี้ยงหมา
เลี้ยงกาแฟตัวเอง
ตื่นจริงๆ ละ
(บ่ายโมงกว่าแล้วเจ๊)
แม่ทิ้งโน๊ต
ให้สองศรีพี่น้อง
ทำงานตามลิสท์
พี่แอบอู้
ดูหนังไป พับผ้าไป
EVer After... รอบที่ห้า
ดรูว์ น่ารักจัง
เจ้าชายดูโง่ๆ
ฝนหยุดละ
เกลียดฝน
แต่ชอบกลิ่นสดชื่น
หลังฝนหยุดตก
4 โมงเย็น
พาน้องออกจากบ้าน
ซื้อรองเท้านักเรียน
สนุกจังเลย
ตื่นเต้น
เสมือน เปิดเทอมเอง
น้องลองรองเท้า
พี่ลองด้วย (ไซส์เท่ากันเลย)
พี่ย้ำแทนแม่
" ขอเผื่อๆ โต นะคะ "
ประโยคเดียวที่แม่เคยพูด
ทุกครั้งที่ซื้อรองเท้านักเรียนก่อนเปิดเทอม
พี่ลองรองเท้าอย่างสนุกสนาน
น้องสาวยืนอาย เหงื่อตก
"พี่มันทำบ้าอะไรอยู่กลางห้างเนี่ย ? "
นึกถึงสมัยก่อน ก่อนซื้อรองเท้านักเรียน
ต้องดูโฆษณา ตามทีวีก่อน
ว่ายี่ห้อไหน แถมอะไร ...
ที่มีอยู่ติดบ้าน ก็
กระดานซูโม่เล็กๆ
ตัวหนอนยาวๆ ที่กลิ้งไปกลิ้งมาลงบันไดเองได้
Hoola-Hoop (Champ กีฬาสี)
OX 5 แถว ฯลฯ
แผนกข้างๆ รองเท้านักเรียน
ขายกระเป๋านักเรียน
เปิด Jacob ยืนสูดกลิ่นของกระเป๋า
แค่ได้กลิ่น ก็นึกถึงสมัยเด็กๆ
ตอนต่อรองผลสอบกับแม่
เพื่อกระเป๋าดำๆ ราคาเกินจริง
ให้เหมือนเพื่อนๆ คนอื่นที่เขาหิ้วกัน
ลากแม่ไปซื้อถึงแถวๆ ถ.ตะนาว
กลิ่นหนังแบบนี้
ทำให้นึกถึง
ยามเปิดกระเป๋าเรียน
กระเป๋าที่ไม่เคยบรรจุหนังสือความหนาเกิน 0.25 ซม.
กระเป๋าที่ต้องใช้ตัวหนีบสีดำ ถอดขาออก ถึงสามตัว...กลัวอ้วน
กระเป๋าที่ใส่กระดาษ Sanrio ลายน่ารักๆ เอาไว้แลกกับเพื่อนๆ
(ป่านนี้ก็ยังใช้ไม่หมด)
หนังสืออื่นๆ ชุดพละอื่นๆ
จับยัดใส่ กระเป๋านาฬิกา / กระเป๋าเคียง ให้หมด
(ศัพท์ในโรงเรียนเรา)
ขนาดเพจเจอร์ ยังไม่ยอมใส่กระเป๋า Jacob เลย
กลัวพอง
ไม่ได้เดินแผนก Back To School มานาน
อารมณ์ตื่นเต้นก่อนเปิดเทอม เริ่มหวนคืนมา
ตื่นเต้น เพราะไม่รู้จะได้อยู่ห้องไหน อยู่กับเพื่อนคนใด
ตื่นเต้น กับการได้ใช้ของใหม่ๆ กล่องดินสอ รองเท้า
ถุงเท้า ปากกา ดินสอ อุปกรณ์เครื่องเขียนทุกชิ้น
ชิ้นไหนมียี่ห้อ Sanrio จะเห่อมากๆ
(555 ทำไมเมื่อก่อนบ้าแบรนด์ได้ขนาดนี้)
ตื่นเต้น กับการแลกประสบการณ์กับเพื่อนในช่วงปิดเทอม ที่ผ่านมา
ตื่นเต้น กับหนังสือเรียนเล่มใหม่ ...
มานีชูใจ จะอ่านจบก่อนเปิดเทอมทุกครั้ง
ดรุณศึกษา (ไว้หลังสุด...)
หนังสือเลข (เอาไปไกลๆ เลยยิ่งดี)
ตื่นจากภวังค์.....
มื้อเย็นที่ Hachiban Ramen ร้านโปรดของน้อง
สั่งอาหารเสร็จ น้องหยิบบิลมาดูเล่น
แล้วก็ชูให้ดู
"ดูดิ เขาเขียนสวยมากๆเลยอะ"
โห...........................
แต่ละครั้งที่ทานข้าวนอกบ้าน
ครั้งนี้เรียกได้ว่า เป็นครั้งที่ตะลึงงันกับลายมือของบริกรมากที่สุด
ลายมือบนกระดาษแผ่นนั้น เป็นของบริกรชายคนหนึ่ง
ลายเส้น ความงามของตัวอักษรแต่ละตัว
มองเห็นความตั้งใจ ความใส่ใจในงานที่ทำ....
--
อาหารมา
10 นาที
น้องบอก
ท่าทางจะเปลี่ยนแม่ครัว
เรา " ??? "
รู้ได้ไง ?
น้อง " ก็ต้นหอมมันเปลี่ยนไป
รสชาติไม่เหมือนเดิม
เส้นก็เปลี่ยนไป ...หน้าตาแม่ครัวก็เปลี่ยนไป"
พี่ " ? &&*(^%%&()))*&^%^_*()&^ ????? "
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
19 comments:
ยาวจังรอบนี้
ขำน้องมากๆ
อยากมีน้องเล็กๆมั่ง สงสัยต้องรอมีลูกแทน
จับน้องไปเป็นกรรมการรายการทำอาหารแข่งกันได้
อืมม์ คลับคล้ายคลับคลาว่ามีแฟชั่นกระเป๋าบางเหมือนกัน
แต่ไม่ได้ฮิตไปกะเค้าด้วย
Swb0Yo The best blog you have!
GIAhYh Please write anything else!
actually, that's brilliant. Thank you. I'm going to pass that on to a couple of people.
Nice Article.
Good job!
Magnific!
actually, that's brilliant. Thank you. I'm going to pass that on to a couple of people.
Magnific!
Wonderful blog.
Nice Article.
wI5TEw write more, thanks.
actually, that's brilliant. Thank you. I'm going to pass that on to a couple of people.
Good job!
actually, that's brilliant. Thank you. I'm going to pass that on to a couple of people.
Thanks to author.
Hello all!
Post a Comment