อ่านมติชนรายวัน
อดแปลกใจไม่ได้
บล็อกที่ตัวเองกำลังจะโพสท์
ดันตรงกับ สกู๊ปครึ่งหน้าของมติชน
ท่องโลกดนตรีแดนปลาดิบ
ทำไม คนญี่ปุ่นถึง "เก่ง" ดนตรี
ใจตรงกันซะงั้น :P
(ฮ่า ฮ่า) ..
เรื่องราวของเราด้านล่าง
เป็นเพียงแค่ประสบการณ์จากสายตา 1 คู่
ในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
(โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)
--------------------------------
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
สมัยองค์หญิงน้อย ยังเยาว์วัย
ช่วงเวลาที่ไปวิ่งเล่นที่ญี่ปุ่น
รู้สึก(ไปเอง)ว่า
ประเทศนี้ให้ความสำคัญกับการเรียนดนตรีมากๆ
อุปกรณ์ หนังสือเพลงที่เกี่ยวข้องกับดนตรี
ทำออกมาน่ารักน่าใช้ น่าอ่าน
ไม่ว่าต้องการเพลงของใคร
ส่วนไหน จากที่ใด ก็หาพบได้ที่ประเทศนี้
เคยมีคนฝากซื้อหนังสือโน๊ตดนตรี
รายชื่อหนังสือ ยาวเหยียด
(ตอนรับฝาก ดูๆ ลิสท์แล้ว ไม่น่าจะมีครบ ...
พอไปถึงที่หมาย ส่งลิสท์ให้พนักงานขาย
เผลอแป๊บเดียว ได้ครบ แบบไม่ต้องเสียแรงเดินหา
แถม ยังได้หนังสือเพลงประกอบการ์ตูนดิสนีย์ง่ายๆ
มาให้น้องอีกหลายเล่ม)
Yamaha สำนักงานใหญ่ ย่านกินซ่า
เป็นศูนย์รวมหนังสือเพลง โน๊ตเพลง และซีดีเพลงมากมาย
อยากได้เพลงไหน สมัยไหน ก็มีหมด .... ทั้งยังเป็นระบบ
ที่ค้นหาง่ายๆ
เพลงคลาสสิคที่ว่าเล่นยากๆ
เหงื่อตกทุกครั้งที่ต้องอ่านโน๊ต
คนญี่ปุ่นก็ปรับแต่งให้ใหม่ แต่เปลี่ยน
ระดับความยาก มาเป็นง่ายสุดๆ
เหมือนปอกกล้วยเข้าปาก ...
สนับสนุนให้เด็กเล็กๆ
อยากเล่น อยากลองสัมผัสดนตรี
รูปเล่มของหนังสือเพลง
ก็สวยงาม กระดาษสวยรูปเล่มน่าเปิด
ไม่ใช่แค่ เพลงคลาสสิคอย่างเดียว
เพลงป๊อบ เพลงสมัยนิยม เพลงคลาสสิค
เพลงสากล ทั้งเก่าและใหม่
Soundtrack ประกอบละคร ประกอบภาพยนตร์
........
โน๊ตเพลงสำหรับเครื่องดนตรี "ทุก" ประเภท
ไม่ลำเอียงให้ความสำคัญเฉพาะ กีต้าร์ หรือเปียโนเท่านั้น
เรื่องของเรื่องคือ ไม่ได้มีเฉพาะที่กินซ่าในโตเกียวที่เดียว
เดินเล่นมา 4 -5 เมือง ทั้งต่างจังหวัดไกลๆ
และเมืองใหญ่ๆ ทั่วไป
พบเห็นร้านที่เกี่ยวข้องกับดนตรีอย่างง่ายดาย เต็มไปหมด
พนักงานขายเกือบทุกร้าน
เล่นดนตรีได้เก่งและไพเราะมาก
ไม่ต้องใช้ระบบ
"มันเล่นเองอัตโนมัติ"
แบบร้าน ในบ้านเรา
ครอบครัวโฮสท์แฟมิลี่ ที่เคยไปอยู่ด้วย
(อยู่ต่างจังหวัดไกล ๆ )
มีเครื่องดนตรีถึงสามประเภทภายในบ้าน
เปียโน - กีต้าร์ - แซกโซโฟน
ลูกๆ แต่ละคนก็เล่นเพลงคลาสสิคเก่งๆ กัน
ระดับมือโปร (บ้านเรา)
ส่วนเราหรอ ได้แต่นั่งฟัง 555
ทุกๆ ร้าน มีชั้นหนังสือโน๊ตเพลงใหญ่ๆ
ขนาดยักษ์ ละลานตาไปหมด
เรียงตามลำดับตามตัวอักษร ......
มีเพลงทุกระดับความยากง่าย
ทุกยุค ทุกสมัย
และโน๊ตสำหรับเครื่องดนตรีทุกชนิด
อยู่ในรูปแบบ ของหนังสือสวยๆ น่าเก็บรักษา
พิมพ์สีสวยๆ กระดาษดีๆ
เก็บเป็นคอลเลคชั่นนักร้องแต่ละคน
Kiroro ดูโอสองสาวสุดที่รักของเรา
เสียงร้องใสๆ ที่มักมาพร้อมกับเปียโน....
ออกเป็นหนังสือรวมฮิต
ความหนาเกือบ 1 เซนต์ครึ่ง
(ราคา 700 กว่าบาท)
.......
ถ้าเป็นร้านขายเครื่องดนตรีใน
เมืองไทย มีเป็นแผงเล็กๆ อยู่บนราวเหล็ก
พิมพ์เป็นแผ่นๆ ขายแผ่นละ 25-40 บาท
เหมือนใบปลิว
ถ้าเป็นหนังสือ ก็จัดหมวดหมู่แบบตามใจฉัน
ที่รวบรวมเป็นนักร้อง ไม่ค่อยมี
(เคยเห็นแต่ รวมฮิตของป้าเบิร์ด)
โน๊ตที่เอามาพิมพ์ขาย ......
จัดอยู่ใน ระดับง่าย ๆ อย่างเดียว
บางที ฟังเพลงบ้านเรา
ที่เสียงเปียโนเพราะๆ
อยากลองนึกหามาลองเล่นมั่ง
แบบของโต๋ B5....
พอไปเดินหา
ก็ไม่มี ... หายากหาเย็นอะไรเช่นนี้
ถึงมี ก็ไม่เหมือนกับที่ฟังในเพลง ....
(หรือว่ามี แต่เราไม่รู้แหล่ง แหะๆ)
ในเรื่องการเรียนการสอนดนตรี
เทียบกับญี่ปุ่นแล้ว
เหมือนเด็กอนุบาล สู้กับเด็กมหาลัย
..............
ก็ไม่รู้จะต้องทำยังไง
แต่อยากให้มีสิ่งดีๆ ที่เกี่ยวกับการเรียนดนตรีมากกว่านี้ .....

Movie :
Swing Girls
ภาพยนตร์สนุกๆ เกี่ยวกับการเล่นดนตรีแจ๊ซของเด็กนักเรียนญี่ปุ่น ...
Special thanks to Jakpanee ….
4 comments:
จะเอาไปเปรียบเทียบกับญี่ปุ่นอย่างนั้นก็ไม่ถูกซะทีเดียวหรอก จริงๆแล้วต้นตอของปัญหาก็คือ "ทุน" กับ "ผลตอบแืทน" นั่นแหละ
คนอเมริกันรวยกว่าคนไทยมากมาย แต่ราคาเครื่องดนตรีที่อเมริกากลับถูกกว่า (Yamaha p60 $630 ในขณะที่เมืองไทยขายสามหมื่นกว่า) คนที่พอจะเรียนทางด้านดนตรีได้ ก็เลยต้องมีฐานะหน่อย
พอจะเรียนจริงๆจังๆ ก็ไม่มีงานรับรองอีก เป็นได้อย่างมากก็แค่สอนเปียโนชั่วโมงละห้าร้อยเป็นอาชีพเสริม ผิดกับอเมริกาที่มีวง orchestra อยู่ทุกรัฐ (อื้มมม มันเกี่ยวกับปัญหาเทปผีซีดีเถื่อนด้วยนะเนี่ย)
ช่วยไม่ได้แฮะ ดนตรีไม่ได้เป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ซะด้วยสิ...
ไม่เคยสังเกตแฮะ
เพราะแทบไม่ค่อยได้แตะเปียโนมานานมาแล้ว
บังเอิญไปเจอเว็บนี้พอดี เหมาะกับเรื่องนี้จริงๆเลย
http://homepage.mweb.co.th/yuko/
ปล. เพลง Happy Day เ้พราะดี
Very pretty site! Keep working. thnx!
»
Post a Comment