หลังจาก เสร็จสิ้นภารกิจ มื้อเที่ยงกับพี่ๆ ที่ออฟฟิศ
เดินเล่นต่อในห้างกันอย่างสนุกสนาน (นายไม่อยู่ พวกหนูร่าเริง)
หลุดเข้าไนร้านขายเทป ซีดี แห่งหนึ่ง บนชั้น G ใกล้ๆ ร้านขนมอัยการ
(ขออภัย ลืมชื่อร้านไปแล้ว)
เปิดๆ ซีดีผ่านๆ ตอนแรกว่าจะมาหาแผ่นหนังเก่าๆ ไว้ดู วันหยุดสี่วัน
ทันใดนั้น !!!!!!!!!!
ซีดีจากค่ายคีตา
ทีสเกิร์ต แอนเดรีย แสงระวี ฮันนี่ Dr.Kid พงษ์พัฒน์
เฉลียง มะลิลาบราซิลเลี่ยน ฯลฯ เรียงกันเป็นตับ

หามานานแล้ว "ซีดี ทีสเกิร์ต กับแอนเดรีย"
ส่วนใหญ่ ไฟล์ที่เพื่อนๆ มี
ก็แค่เพลง "สบตา"ยอดฮิตของแอนเดรียเพลงเดียวเท่านั้น
เทปเพลงพวกนี้ ที่บ้านเราก็มี แต่ฟังจนเทปยืดหมดแล้ว เศร้ามากๆ
สุดท้าย เราก็ หากันจนเจอจริงๆ :)
ซื้อสองแผ่นทีสเกิร์ต กับแอนเดรียเสร็จ
คนขายบอก ซื้อสามแผ่น 200 เองนะคะ ........ อืม
อุดหนุนๆ แล้วกัน อิอิ ได้นรีกระจ่าง มาอีกแผ่น

ต่อด้วย The Emperor's Journey
น่ารักมากๆ (แอบมาเปิดดูที่บริษัท)
สรุป ได้ 4 แผ่น.. เดินอมยิ้ม ออกมาจากร้านนั้น
พี่ๆ ทัก แหม น้องทรายคะ อย่างกะผีกัญชาเข้าเลยนะคะ
ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะไม่หยุดเนี่ย
ก็มันดีใจจริงๆ นะ ........
เพื่อนซี้ตลอดกาล ยามที่เราทำการบ้าน อ่านหนังสือ ก็คือเสียงดนตรี
ฟังได้หมด ทั้งเทป ทั้งวิทยุ ค่าขนม ได้มาก็เก็บไว้ซื้อเทป
หลายๆ ครั้งก็ลากพ่อ จูงแม่ มาช่วยจ่ายตังค์ แหะๆ
สมัยเด็กๆ เป็นโรคบ้าคลั่งการซื้อเทปเพลงมากๆ
เพราะไม่เพราะ ก็ไม่รู้หรอก รู้แต่ฟังวิทยุบ่อยๆ
สมัย 98.00 กรี๊ด F.M ก็ฟังเข้าไปได้
ที่ดีเจให้โทร.กันเข้ามากรี๊ดๆๆๆ ฟังแล้วรำคาญดีแท้
พอฟังเพลงไหนบ่อยๆ ดีเจเปิดบ่อยๆ ก็เออเนาะ
พอร้องได้ ก็เพราะดี เพราะดีก็อยากซื้อ อยากซื้อเทปมาเก็บไว้
บางเพลงยังไม่วางแผง เวลาดีเจเปิด ต้องมีกระดาษกับปากกา
อยากจะร้องเพลงฮิตๆ อันนั้นได้ ก็รอจดเนื้อเพลงตามวิทยุ
ขยันเลคเชอร์เนื้อเพลงมากๆ จดทันบ้างไม่ทันบ้าง
แรกๆ สปีดการจดตามเสียงร้อง ยังอ่อนหัดอยู่ ต้องฟัง 2-3 ครั้งเป็นต้นไป
หลังๆ รอบเดียว เอาอยู่เลย ภูมิใจมากๆ ยิ่งเพลงร๊อคๆ แล้วจดทันนะ
บ้ามากๆ ทำได้ไง
สุดท้าย การบ้านไม่เสร็จ อ่านหนังสือสอบไม่รู้เรื่อง (แต่หนูจดเพลงเสร็จนะคะ)
ช่วงม.ต้น ที่หักโหม ซื้อเทปเพลงมากๆ
เจ เจตริน,มอส, ทาทา, คริสติน่า,โลกเบี้ยว,เต๋า , นัท,
นูโว, ลิฟต์-ออย,เจมส์ , ปนัดดา ฯลฯ
พิมพ์ไม่ไหวแล้ว เยอะเหลือเกิน
แปลกใจช่วงเวลาเด็กๆ ตั้งแต่ประถม - มัธยม
ความจำเรื่องเนื้อเพลงจะแน่นปึ๊กมากๆ ร้องได้ไม่มีผิดทั้งอัลบั้ม...
(จำเนื้อหาที่เรียนไม่ค่อยได้) แต่ตอนนี้แม้แต่ชื่อเพลงก็จำไม่ได้
จำได้แต่ท่อนฮุค (บุญแล้วล่ะ ป้า)
ก็แหม ขึ้นรถพ่อ ทีไร บังคับพ่อฟัง วนไปวนมา
เป็น สิบๆ รอบ สงสารผู้ปกครอง ที่มีลูกแบบเราจริงๆ
ตอนนี้กรรมก็กลับมาตามสนองเรา
น้องสาวเราฟัง พันช์ บัวชมพู ทาทา วนไปวนมา
เกือบล้านรอบได้ ...
ตบตีกันไปหลายรอบแล้ว
ที่โรงเรียนเก่ามักมีสายสัมพันธ์อันดีกับค่ายคีตา
และอาร์เอส (แกรมมี่ไม่ค่อยมา เศร้า)
ตอนม.1 แอนเดรียมาคอนเสิร์ตโปรโมตเล็กๆ
ที่สนามบาสกลางแจ้งโรงเรียน
คนอื่นยืนดูเงียบ หนูเมล่อน พิมเพิ่ล และลองเลก ...
แต่หนูเคอลี่ ร้องกระจาย ทุกเพลงที่แอนเดรียร้อง
(บ้านเธอสิ วัดรอบเอว ยอมใจร้าย ฯลฯ)
โอ๊ว กรี๊ด แอนเดรีย เตะสูง เท่มาก ๆค่ะ (ท่าประจำอัลบั้มแรก) 555
รู้สึกดีมากๆ .. กับการร้องตามได้.... อิอิ
ม.1 ตอนต้นปี โรงเรียนจัดคอนเสิร์ตการกุศล ฝันดีฝันเด่น ที่มาบุญครอง
ต้องซื้อเทป แต่.. ไม่ได้ไปดู แม่กลัวลูกไปยกพวกตีกับคนอื่น -_-'
ม. 2 ทีสเกิร์ต กับดร.คิดส์มาเล่นที่หอประชุม
เอาอีกแล้วครับ ร้องได้หมดทุกเพลง ปลื้ม 555
แต่ไม่กล้าลุกขึ้นมาเต้น ทุกคนนั่งเรียบร้อยกันหมด
กลับมานั่งคิดใหม่ ตอนนั้นถ้าอยู่ดีๆ ลุกขึ้นมาแดนซ์คนเดียว
คงเกิดปฏิกิริยาบางอย่างที่คนอื่น อาจใช้คำศัพท์ว่า "แรด",กระแดะได้
คำศัพท์หนึ่งคำที่ร.ร ผู้หญิงล้วน หรือสังคมเด็กๆ มักหยิบขึ้นมาใช้
ยามมีการกระทำผิดแปลกแหวกแนว ทั้งดีและไม่ดี
หรือสรุปไม่ได้ว่าดีหรือไม่ดี.....
.....กึ่งๆเป็น จารีตของเด็กนักเรียนเลยว่า อย่าทำอย่างนั้นอย่างนี้นะ
มันจะดูไม่ดี .......
หลังจากนั้นจนม.ปลาย ก็ยังเป็นสาวก เทปถูกลิขสิทธิ์อยู่เรื่อยๆ
พอเข้ามหาลัย มันเริ่มบุกเมืองไทยแล้ว เทปผีซีดีเถื่อน
เอ็มพีสาม .. ยอดมากๆ ......
โรคประจำตัวตามขึ้นมาถึงนี่
อ่านหนังสือสอบ ทุกครั้งที่ต้องใช้สมาธิ
นั่งหอกลาง ฟังเซาน์เบาท์
(สมัยไม่มีตังค์ ทนใช้แบบใส่เทปไปก่อน)
เพื่อนด่า จะฟังเพลง แล้วมานั่งห้องสมุดทำไมเนี่ย
วันไหนลืมเอามา หรือถ่านหมด
อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลย
(เพราะชอบแอบฟังโต๊ะข้างๆ คุยกัน)
เทปเพลงทั้งหลาย เริ่มโดนกำจัดออกจากห้องนอน
แทนที่ด้วย คอมพิวเตอร์ และไฟล์เพลงเก่า ใหม่ จากเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ
วันไหนนึกครึ้มอกครึ้มใจ ก็หยิบเอาเทปเก่าๆ ไปเปิดในรถ
เปิดได้บ้าง เจ๊งบ้าง ยืด และขาดบ้าง ...
วิทยุก็ยังฟังอยู่เรื่อยๆ จนทุกวันนี้ ....
แต่ไม่ต้องจดเพลงตามแล้ว เพราะมีอินเตอร์เน็ท ความสะดวกเพียงปลายนิ้ว
ความพยายาม เลยค่อยๆ หายไป เพราะแทนที่ด้วยความสบายไปแล้ว
Andrea @ Pantip
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/A3245819/A3245819.html
Book :
- เสียงในความทรงจำ (วรพจน์ พันธุ์พงศ์)
บทสัมภาษณ์อัดแน่นด้วยเรื่องราวของ ม.ล ปริญญา วรวรรณ,
ศักดิ์สิริ มีสมสืบ, พ.ญ. พรทิพย์ โรจนสุนันท์, เดชา ศิริภัทร,
น.พ วิธาน ฐานะวุฑฒ์ พงษ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา, ศุ บุญเลี้ยง
- มายา (Illusions) ริชาร์ด บาก
In Car cassette tape :
อัลบั้ม ลงเอย (พี่น้องร้องเพลง อัสนี-วสันต์)
ฟังเท่าไรก็ไม่เบื่อ
บี๋ คณาคำ (Inner Touch)
Love Story in Harvard : บังเอิญไปเจอว่าจะเอามาฉายที่ช่อง 7
ชอบมากๆ นางเอกน่ารัก / ตัวรองหล่อ 555
http://www.pantip.com/cafe/supachalasai/topic/S4435233/S4435233.html
World Cup : เมื่อผู้หญิงดูบอล
(คอลัมน์พิเศษช่วง ฟุตบอลโลก)
ปกติไม่ใช่ขาบอล
เกาะติดทุกๆ ลีก ทุกๆ แมทช์
เลือกดูเฉพาะบอลโลก
นานที 4 ปีหน จะได้ดูกับเขาบ้าง
... ดูรอบแรก ก็สมัย อเมริกาเป็นเจ้าภาพ
ยุค Gloryland .... หลังจากนั้น ก็ตามมาเรื่อยๆ ทุกๆ สี่ปี
อย่าถามว่าเชียร์ใครชอบใคร เป็นพิเศษ
เพราะไม่เคยจำชื่อนักเตะได้
ไม่รู้ว่าทีมไหนมีฟอร์มการเล่นยังไง
ขี้เกียจดู
... เปิดทีวีมา ก็เริ่มเตะไปเลย
สนุกกว่าเยอะ ...
ทุกสี่ปี จะมาทำความรู้จักนักเตะกันใหม่
เชียร์เป็นนัดๆ ไม่ได้รอลุ้นใครเป็นพิเศษ
ขึ้นอยู่กับ หน้าตาดี ของนักเตะด้วย
วันไหน ทีมไหน มีเยอะ จะเฝ้าดูเป็นพิเศษ 555
บางคนอาจชอบเชียร์ทีมรอง
หรือทีมม้ามืดตื๊ดตื๋อทั้งหลาย
แต่เราชอบเชียร์ทีมเต็ง
..ทีมที่(เรา)มองแล้วว่า น่าจะชนะ
แบบว่า
ชอบความรู้สึกเวลาทีมที่ตัวเองเชียร์อยู่ ชนะแหละค่ะ
เมื่อวาน คู่ เยอรมัน - คอสตาริกา
เชียร์เยอรมันเพราะ ชุดสวย ดูเรียบหรูมากๆ ค่ะ
ชุดของคุณพี่โลชั่นเจอร์เก้น ก็ดูเกย์นิดๆ เปรี้ยวดีค่ะ ..
นักเตะเยอรมันวันนี้หน้าตาดี เรียบร้อย
กว่าโซนอเมริกาใต้ .. (อิทธิพลของโฆษณาไวเทนนิ่ง)
- คนเป็นนักบอลได้ เป็นนักแสดงเก่งด้วยเนาะ
ต้องทำสีหน้าเจ็บปวด ให้สมเหตุสมผล เวลาโดนผลักล้มไปกองกับพื้น
เพื่อความสมจริงสมจัง ให้กรรมการยอมใจอ่อน .. เป่าฟาวล์ให้
- เวลานักเตะโดนดึงเสื้อ ดึงกันไปดึงกันมา
น่ารำคาญยิ่งนัก ทำไมไม่ออกแบบเสื้อแบบรัดติ้วๆ
เหมือนชุดของนักกีฬากรีฑา วิ่งแข่ง ชุดว่ายน้ำ
เวลาวิ่งไปไหนมาไหน จะได้ไม่โดนดึงเสื้อ :P
เซ็กซี่ดี สาวๆ ชอบ 555
ไม่ใช่ ย่ะ
ก็เป็นห่วงแทนไง
เวลาโดนดึงบ่อย ๆ ดูน่ารำคาญนี่นา
- ดูบอลไป รำคาญเสียงคนพากย์บอลมากๆ พูดตลอดเวลา
ที่บอกว่า ส่ง sms ทายผลบอลมาที่...
เลือกทีมนี้ กด1 เลือกอีกทีมกด 2
"รำคาญ"
ก็พากย์ไปไม่มีใครว่า ... แต่นอกเหนือจากเรื่องราวในสนามนั้น
ขึ้นเป็นตัววิ่งหรืออะไรก็ได้ ....
เบื่อมานานแล้ว ที่ส่งไปรษณียบัตรทายผลบอล
ส่ง SMS ทายผล .... ทายๆๆๆ
แล้วก็แทงบอล ..........
- ป้ายโฆษณา munchuen พื้นสีฟ้า ตัวอักษรขาว
(ถ้าสะกดผิด ขออภัยอย่างแรง) ที่อยู่ตรงขอบรอบๆ
บริเวณเส้นกลางสนาม สนามที่เยอรมันเตะเมื่อคืนนี้
ฝั่งซ้ายเป็น Adidas ฝั่งขวาเป็น Toshiba
ฆ่าตัวตายอย่างแรง แทบมองไม่เห็นเลย ว่ายี่ห้ออะไร
.... (ยังไปห่วงเขาอีก )
รัศมีป้ายอื่นกลบไปหมด .... น่าสงสารจริงๆ
ก็บอกแล้วไง
เมื่อผู้หญิงดูบอล ...
4 comments:
ความจำเรื่องเนื้อเพลง VS ความจำเรื่องทำนองเพลง??
เชียร์บอลรอง แต่ลุ้นไม่ขึ้นเท่าไหร่
ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ
Post a Comment