since 2005-2008
ナンバーワン（No.1) にならなくてもいい
懐かしい - - - - - -I didnt know I can give you comment too!!!Take care naja!!
ถ้าอยู่นะ ไปกะแกแน่ๆเลยทราย เหอเหอ เพราะเราก็แฟนติ๊นากะเจเหมือนกัน คริๆว่าแต่ที่ว่าพออ่านเรื่องน้ำเซาะทรายตอนี้ ความรู้สึกที่มีต่อ ภีม และ พุดกรองเปลี่ยนไป .... เปลี่ยนเป็นแบบไหนเหรอ โปรดชี้ช๊าดด้วยคร๊าบ (เริ่มเข้าใจความรักในมุมมองของผู้ใหญ่ หรือว่าไง?)
กรี๊ดๆๆๆ โพสผิดอัน เหอเหอ (ว่าจะไปโพสเรื่องคอนเสริต์ติ๊นากะเจซ๊าหน่อย)
มาตอบตรงนี้แล้วกันตอนเด็กๆ อ่านเรื่องนี้สงสารวรรณรี แล้วก็เกลียด ภีม กับ พุดกรอง มากๆ ประมาณว่า เพราะพวกแก ... ครอบครัวเลยต้องพังแต่มาตอนนี้ เราว่า คนนิสัยแบบ วรรณรี ก็เป็นหนึ่งในตัวแปรสำคัญ ...ใครได้เป็นแฟนไปคงซวยนิดๆ .. ..ได้เป็นลูกอาจจะเครียด ได้ ...ค่อนข้างเห็นใจกับการที่ภีมไปมีใหม่ ... การที่นิสัยบางอย่าง มาเจอกับนิสัยบางอย่าง(+ เจอนิสัยบางอย่าง ของมือที่สาม)เป็นตัวเร่งเวลา ให้บ้านแตกเร็วกว่าเดิม เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว ... จริงๆแล้ว เราเชื่อว่า ....คนจะเลิกกัน ไม่ใช่เพราะใครคนใดคนหนึ่งหรอกก็ทุกๆ ปัจจัย มารวมกัน ..นิยายแบบนี้ให้บทบาทตัวละคร ชัดเจนไปนิดนึงนะถ้าให้เป็นประมาณ "วรรณรอง" หรือไม่ก็แบบ "พุดกรี"ผสมกันอีกนิด แล้วมาแต่งนิยาย คงจะมันส์พิลึก
อืม...เข้าใจและเห็นด้วยนะพอเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ ได้รู้จักการคบหาเป็นแฟนกับใครสักคน เราถึงได้รู้ว่า โลกนิยายที่เด็กๆเราเคยวาดไว้สวยหรูว่า นางเอกพระเอกต้องแต่งงานกัน ทุกอย่างต้องแฮปปี้แอนดิ้งนั้น ในความเป็นจริงมันเป็นไปได้ยากมากเลย เพราะเราคบกับทุกคนเราก็หวังว่าความรักจะต้องสวยงามเหมือนในเทพนิยายที่เคยอ่าน ...แต่ใครจะไปรู้ว่า บางครั้งเจ้าชายก็ต้องอดกลั้นแค่ไหนที่จะต้องประคับประคองความรักกับเจ้าหญิง...หรือเจ้าหญิงต้องทนตาบวมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เพียงเพราะเจ้าชายละเลยที่จะชมฝีมือทำอาหารที่เจ้าหญิงตั้งใจปรุงมาถวาย ความรักมันเหมือนที่ซาโยะบอกจริงๆน่ะแหละ มันมีปัจจัยหลายๆอย่างที่ทำให้ "ทรายที่เคยช่วยกันก่อไว้" มันพังทลายเร็วกว่าที่คิด การที่จะไปโทษฝ่ายใดฝ่ายนึงว่าผิด เพราะมองอะไรด้านเดียว (เหมือนทีเรามองพุดกรอง กับ ภีม)มันไม่ถูกเสียทีเดียวหรอก เพียงแต่เรามองแบบนั้นเพราะโดนกรอบของสังคมขีดกั้นไว้ต่างหากว่าแต่...ชอบคำที่ทรายพูดจัง "เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว"เนี่ย อิอิ
ลอกเขามาแหละ .... แหะๆ ....
Post a Comment
6 comments:
懐かしい - - - - - -
I didnt know I can give you comment too!!!
Take care naja!!
ถ้าอยู่นะ ไปกะแกแน่ๆเลยทราย เหอเหอ เพราะเราก็แฟนติ๊นากะเจเหมือนกัน คริๆ
ว่าแต่ที่ว่าพออ่านเรื่องน้ำเซาะทรายตอนี้ ความรู้สึกที่มีต่อ ภีม และ พุดกรองเปลี่ยนไป .... เปลี่ยนเป็นแบบไหนเหรอ โปรดชี้ช๊าดด้วยคร๊าบ (เริ่มเข้าใจความรักในมุมมองของผู้ใหญ่ หรือว่าไง?)
กรี๊ดๆๆๆ โพสผิดอัน เหอเหอ (ว่าจะไปโพสเรื่องคอนเสริต์ติ๊นากะเจซ๊าหน่อย)
มาตอบตรงนี้แล้วกัน
ตอนเด็กๆ อ่านเรื่องนี้
สงสารวรรณรี แล้วก็
เกลียด ภีม กับ พุดกรอง มากๆ
ประมาณว่า เพราะพวกแก ...
ครอบครัวเลยต้องพัง
แต่มาตอนนี้
เราว่า คนนิสัยแบบ วรรณรี
ก็เป็นหนึ่งในตัวแปรสำคัญ ...
ใครได้เป็นแฟนไปคงซวยนิดๆ ..
..ได้เป็นลูกอาจจะเครียด ได้ ...
ค่อนข้างเห็นใจกับการที่ภีมไปมีใหม่ ...
การที่นิสัยบางอย่าง มาเจอกับนิสัยบางอย่าง
(+ เจอนิสัยบางอย่าง ของมือที่สาม)
เป็นตัวเร่งเวลา ให้บ้านแตกเร็วกว่าเดิม
เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว ...
จริงๆแล้ว เราเชื่อว่า ....
คนจะเลิกกัน ไม่ใช่เพราะใครคนใดคนหนึ่งหรอก
ก็ทุกๆ ปัจจัย มารวมกัน ..
นิยายแบบนี้
ให้บทบาทตัวละคร ชัดเจนไปนิดนึงนะ
ถ้าให้เป็นประมาณ "วรรณรอง"
หรือไม่ก็แบบ "พุดกรี"
ผสมกันอีกนิด แล้วมาแต่งนิยาย คงจะมันส์พิลึก
อืม...เข้าใจและเห็นด้วยนะ
พอเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่ ได้รู้จักการคบหาเป็นแฟนกับใครสักคน เราถึงได้รู้ว่า โลกนิยายที่เด็กๆเราเคยวาดไว้สวยหรูว่า นางเอกพระเอกต้องแต่งงานกัน ทุกอย่างต้องแฮปปี้แอนดิ้งนั้น ในความเป็นจริงมันเป็นไปได้ยากมากเลย เพราะเราคบกับทุกคนเราก็หวังว่าความรักจะต้องสวยงามเหมือนในเทพนิยายที่เคยอ่าน
...แต่ใครจะไปรู้ว่า บางครั้งเจ้าชายก็ต้องอดกลั้นแค่ไหนที่จะต้องประคับประคองความรักกับเจ้าหญิง
...หรือเจ้าหญิงต้องทนตาบวมไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เพียงเพราะเจ้าชายละเลยที่จะชมฝีมือทำอาหารที่เจ้าหญิงตั้งใจปรุงมาถวาย
ความรักมันเหมือนที่ซาโยะบอกจริงๆน่ะแหละ มันมีปัจจัยหลายๆอย่างที่ทำให้ "ทรายที่เคยช่วยกันก่อไว้" มันพังทลายเร็วกว่าที่คิด การที่จะไปโทษฝ่ายใดฝ่ายนึงว่าผิด เพราะมองอะไรด้านเดียว (เหมือนทีเรามองพุดกรอง กับ ภีม)มันไม่ถูกเสียทีเดียวหรอก เพียงแต่เรามองแบบนั้นเพราะโดนกรอบของสังคมขีดกั้นไว้ต่างหาก
ว่าแต่...ชอบคำที่ทรายพูดจัง "เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว"เนี่ย อิอิ
ลอกเขามาแหละ .... แหะๆ ....
Post a Comment