-- ทรัพยากร --

เศรษฐศาสตร์ ...

เศรษฐศาสตร์ เป็นวิชาที่ว่าด้วยการจัดสรรทรัพยากรซึ่งมีอยู่อย่างจำกัด ให้กับมนุษย์ซึ่งมีความต้องการอย่างไม่จำกัด ศาสตร์นี้จึงให้ความสนใจว่าจะจัดสรรทรัพยากรอะไร ให้กับใคร เท่าใด เมื่อใด และอย่างไร เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด

คำคำนี้ แต่ไหนแต่ไรมา ไม่เคยคิดจะไปข้องแวะ
แตะมือทำความรู้จักกับคำๆ นี้
(ดังนั้น ขอเตือนไว้ก่อนว่า ... เรื่องราวต่อจากนี้ไป
เกิดขึ้นจากคนที่โง่เรื่องนี้มากๆ แต่ดันทุรัง อยากจะเขียน)


ข้าพเจ้า ใช้ชีวิตไปวันๆ นับรวมได้ราว 8000 กว่าวัน
มองสิ่งรอบๆตัว พฤติกรรมมนุษย์ ค่านิยม วัฒนธรรมต่างๆ
เริ่มรู้สึกว่า การกระทำที่ไม่ค่อยจะสอดคล้องกับคำนี้ มีให้พบเจอมากมาย


- รถชน สีถลอก รอยขีดข่วนเล็กๆน้อย เข้าศูนย์ ซ่อมแล้วซ่อมอีก
- เสื้อขาด มดกัดเป็นรู ทิ้ง ซื้อใหม่
- แจกใบปลิว... คนรับ ดู ทิ้ง
- ทาเล็บ สีหลุดที่นิ้วก้อย ไปสองมิลลิเมตร...... ล้างออกหมด ทาใหม่
- โรงเรียนบังคับซื้อสมุด (เป็นแพคสิบกว่าเล่ม)... ปิดเทอม ใช้ไม่หมด .. ทิ้ง
(เปิดเทอมใหม่มันก็ให้ซื้อใหม่อีกแพค เปลืองมากๆ )
- พิมพ์หนังสือ ... เกิน ..ขายไม่ออก.. ทิ้ง
- เปิดคอมทิ้งไว้ ไม่เล่น ... เปลืองไฟ
- บนเครื่องบิน เปิดไวน์ น้ำผลไม้ กินไม่หมด เครื่องจอด...ทิ้ง.....
(เสียดายยยยยยยยย)
- สร้างบ้าน ขายไม่ได้ ... ทิ้ง(ร้าง)
- ซักผ้าเสร็จ ..... เตารีด ....
(ถ้าเสื้อผ้าทั้งหมดบนโลกนี้ ไม่ต้องผ่านกระบวนการรีด... คงประหยัดไฟไปได้เยอะ)
- ดินสอกด .. หัวดินสอหลุด ..ไม่สวย.. ทิ้ง .. ซื้อใหม่
- ถุงเท้า ... นิ้วก้อยเป็นรู ....... ทิ้ง
- เรียนหนังสือ .... บังคับใส่เครื่องแบบ .... เปลี่ยนทุกสอง หรือสามปี ....
- เลี้ยงรับรองลูกค้า ... สั่งอาหารให้เต็มโต๊ะไว้ก่อน ไม่เป็นไรบริษัทจ่าย...
กินไม่หมด .... ทิ้ง
- ตะเกียบ ใช้ครั้งเดียว ......... ทิ้ง
- วัฒนธรรมโพสท์อิท.....


ฯลฯ .....


หลายๆ พฤติกรรมทำให้สูญเสียทรัพยากรไปอย่างน่าเสียดาย
เพียงเพราะ "ความอยากขาย" "ความอยากได้ของใหม่"
"ความอยากเนี้ยบ" "ค่านิยมความเรียบร้อย มีระเบียบ"

บางครา อาจมองข้ามความสำคัญของหน้าที่ ของสิ่งๆ นั้น
เช่น รถ ก็ซื้อมาไว้ขับ .. สีลอกไปสามเซนต์ ก็เอาไปทำสีใหม่
เคลมประกันให้หนำใจ (กลัวบริษัทประกันภัยจะเหงาไม่มีงานทำ) ...

สร้างค่านิยม การดูถูก เหยียดหยาม "คนที่ใช้ชีวิตแบบเสียดายของ"
ใครใส่ ถุงเท้าเป็นรู น่ารังเกียจ ใครใส่เสื้อเป็นรู กระโปรงไม่ได้รีด น่าเหยียดหยาม
ใครใส่เสื้อผ้าซ้ำ อี๋ ไอ้งก.............


เทคโนโลยีก้าวไปไกลมากแล้ว.....
อยากอ่านหนังสือเล่มไหน อยู่บ้านสั่งพิมพ์ได้ ...(ขายก่อนพิมพ์)
ลดจำนวนการพิมพ์จำนวนมาก...พิมพ์ก่อนขาย...
Mass Production .... ผลิตเยอะไว้ก่อน
เหลือ ตกรุ่น ... โละทิ้ง....


แต่ความประพฤติของคนบนโลกใบเดียวกันนี้ยังยืนอยู่กับที่ไม่ไปไหน

เรื่องบางเรื่องยอมๆ กันได้.... ก็ไม่ยอม
รถยนตร์ เฉี่ยวชนกันนิดๆหน่อยๆ ..... ยอมไม่ได้ ยืนเถียงกันหน้าดำคร่ำเครียด
ปล่อยให้รถอีกหลายสิบ หลายร้อยคันที่ต่อหลัง ต้องซดน้ำมันกันแหลกราญ
เพียงเพราะไอ้รถสองคนที่แตะตัวทักทายกันเล็กๆ น้อยๆ ...........
"คิดมาก จ้องจะเอาเรื่อง กันเกินไปไหม?"


หากไร้ระเบียบ กฎเกณฑ์ข้อบังคับกับ "นโยบายปราบปรามการเสียดายของ"
อาจประหยัดเงิน ประหยัดทรัพยากร ให้กับโลกของเรา ได้มากหรือน้อย แค่ไหน
.......... เราก็ไม่รู้ .............


รู้แค่ว่า "เราเสียดายของ"






ป.ล1 - โปรดแยกแยะให้ถูกระหว่าง "ความมีน้ำใจ" กับ
"ขี้ตืด ใจดำ ใจไม้ไส้ระกำ" เพื่อประกอบการอ่านบทความนี้......

********************
ป.ล2 - คิดถึงรายการ 学校へ行こう　/　ロンドンブーツ(ブラックメール）　
อยากดูมากๆ มีเวปไหนดูฟรีๆ มั่งอะ

********************
Postcard : Tree Top Walk .....

ความรู้สึกยามอยู่บนที่สูงมากๆ ...

เพราะความสูงโคตรของต้นยูคาลิปตัส

มองลงไปไม่เห็นพื้นดินสักนิด

ตกไป มีแต่ตายกับตาย

สนุกสนานเพลิดเพลินใจมากๆ

สร้างสะพานเชื่อมยอดของต้นไม้แต่ละต้น

สัมผัสความรู้สึกบนยอดไม้

เพราะรู้ว่าตกลงไปไม่เจ็บ

มีแต่ตาย.. (ก่อนตายอาจเจ็บเล็กน้อย)

... เลยไม่ต้องคิดอะไรมาก ...

..อยากไปอีกจัง..

*********************

Book : ผู้ชายมาจากดาวอังคาร ผู้หญิงมาจากดาวศุกร์

หนังสือประเภทฮาวทูเล่มเดียว ที่คิดว่า ถ้าได้อ่านกันสักครั้ง

คงทำให้ความสัมพันธ์แบบชีวิตคู่ สงบสุขมากขึ้น

อ่านเป็นรอบสองแล้ว (ห่างจากครั้งแรกประมาณ 10 กว่าปี)

อ่านไปอ่านมา รู้สึกว่านิสัย

ความประพฤติของตัวเองเข้าข่ายคนดาวอังคาร

..มากกว่า 70 เปอร์เซนต์..

การยอมรับ VS. ความเข้าใจ

แหะๆ เปลี่ยนไปจีบหญิงถ้าจะเวิร์คกว่าแฮะ

**************************