-- Farewell to my DonMueng --

New ! Airport

ได้มาเยือนสนามบินนานาชาติแห่งใหม่ ในดินแดนบ้านเกิดตัวเอง

แปลกใจเล็กน้อย ที่เห็นผู้คนล้นหลาม อย่างกะมาเที่ยวห้างสรรพสินค้า

สนามบินนี้ มองเผินๆ โคตรจะเหมือน

สนามบินคันไซ (Osaka/ Japan ) มากที่สุด

รองๆ ลงมาก็คล้ายๆ สนามบินที่ฮ่องกง ตามด้วยสนามบินบริสเบน

ออกจากอาคารจอดรถ จะข้ามมายังอีกฝั่ง ต้องขึ้นไป 1 ชั้น

ปรากฏว่า "ลิฟต์เสีย / ยังใช้ไม่ได้"

เฮ้อ ............

มาต่อกันที่อาคารภายใน ผู้คนพลุกพล่านมากๆ

ถ้านึกภาพสนามบินต่างๆ ที่เคยไปเยือนมาบ้างแล้ว

ที่อื่นก็จอแจ คึกคักพอสมควร

สิ่งที่บ้านเรา ต่างจากเมืองอื่นๆ คือ

..คนที่พลุกพล่านนั้น มักไม่ใช่คนเดินทาง..

ห้องน้ำก็เต็ม อาหารก็แย่งกันทาน

แต่ที่มีเหลือเฟือในสนามบินนี้คือ "พื้นที่ชอปปิ้ง"

เรียงรายมากมาย ประหนึ่งห้างสรรพสินค้า

โดยเฉพาะช่วงใกล้ Gate โห .. เยอะมากๆๆๆๆ

เยอะสุดแล้วมั้งในบรรดาสนามบินทั่วโลก :P

เห็นสาวๆ แอร์หน้าตาจิ้มลิ้มลากกระเป๋าเดินผ่านมากมาย

ก็ พานนึกถึงสนามบินดอนเมือง

ที่ทำงานแห่งแรกหลังชีวิตการเรียน คิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงอาชีพเก่าเหมือนกัน

กลับมาที่สุวรรณภูมิ ดินแดนทองคำ กันต่อ

ห้องน้ำนี่... สกปรก ก็เพราะ ฯลฯ

ทางเดินก็ลึกลับน่ากลัว / ระบบเปิดน้ำก็ไฮโซ

ใช้เซ็นเซอร์ ที่มีระบบการทำงานแย่ที่สุดเท่าที่เคยเจอ

กว่าจะได้ล้างมือ ก็อย่างกับทำพิธีบวงสรวง ต้องร่ายมือไปมา

หาคลื่นสัญญาณก่อน -_-' จะได้ล้างมือไหมเนี่ย

ไหนจะประตูหมุนวงกลม ทางเข้า สนามบิน

ที่โดนคนเหยียบเท้าไปเรียบร้อย เพราะมึน และงง

กับระบบบังคับให้เดินเวียนเทียนตามประตู

นี่สนามบินหรือเปล่าเนี่ย ?

พอผ่าน Immigration / Security Check

เดินไปตามทาง ก็มีถังน้ำสีเหลือง วางเป็นหย่อมๆ

ในร้าน Duty Free ก็วางถังขยะ แล้วก็ซ้อนด้วยถุงพลาสติต

ตั้งเป็นจุดๆ ไม่ใช่เพื่อความสะอาดนะคะ แต่เอาไว้รองน้ำฝนที่รั่วจากหลังคา

แหมะๆ พื้นก็ลื่น น่ากลัวยิ่งนัก

ระหว่างนั่งรอจะขึ้นเครื่อง พอหย่อนก้นลงบนเก้าอี้

ก็สะดุ้งเฮือก เก้าอี้นั่งรอทั้งหมดทำด้วยวัตถุสะท้านก้น

เก้าอี้แถวยาวๆ ทำด้วยเหล็ก / ...(อธิบายไม่ถูกอะ ว่าวัสดุอะไร)

รู้แต่ว่า เพื่อสร้างความอบอุ่นให้ตัวเอง ต้องมีการวอร์มเก้าอี้ก่อน

หากเจอเพื่อนจะย้ายไปนั่งเก้าอี้ตัวอื่น ก็ต้องมานั่งวอร์มกันใหม่

(555) เย็นสบายดี

ทัศนศึกษาสนามบินใหม่เสร็จ ก็ได้เวลาเดินขึ้นเครื่อง เสียที

ลาก่อนสุวรรณภูมิ แล้วเจอกันใหม่

ป.ล หนูไม่ใช่เด็กขี้บ่นนะ แค่เล่าจากประสบการณ์การ

ที่เคยวิ่งเล่นในแต่ละสนามบินมาพอสมควร

ก็เท่านั้น...