"โรงภาพยนตร์" สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งการฉายหนัง
สมัยก่อนตอนเด็กๆ และสมัยวัยรุ่น เวลาไปดูหนังที่โรง จะตื่นเต้นดีใจมาก และรู้สึกดีเมื่อได้ดูหนังฟอร์มยักษ์จากโรงหนัง..คุ้มมากมายยิ่งกว่าดูหนังที่บ้าน
ไม่นานมานี้ รู้สึกว่า "โรงภาพยนตร์" เปลี่ยนแปลงไปมาก
ได้ไปดูหนังมาสองเรื่องในช่วงสองเดือนมานี้ ที่พารากอนและเมเจอร์ ทำไมหลังๆ มานี้ โฆษณาในโรงหนังถึงได้ยาวเหยียดเกือบครึ่งชั่วโมง ขนาดที่ซื้อโค้กยักษ์เข้าไปดื่ม โค้กหมดเกลี้ยงแล้ว แต่หนังยังไม่ได้เริ่มฉายเลย
ในฐานะผู้จ่ายเงินให้โรงภาพยนตร์ เพื่อเข้าไปดู "หนัง" ไม่ได้จ่ายเงินให้เขา เพื่อเข้าไปดู "โฆษณา" ที่โรงหนังเอาไปขาย (ได้ตังค์หลายต่อมากๆ )
เพราะฉะนั้นควรจะเห็นใจผู้ชมบ้าง เวลาที่เริ่มฉายซึ่งมีระบุไว้บนตั๋ว ก็ควรบอกเวลาที่เริ่มฉาย "หนัง" นะจ๊ะ ไม่ใช่มั่วนิ่มขายโฆษณาซะ ยาวเหยียด ....บังคับมานั่งดูโฆษณาแบบหนีไปไหนไม่ได้ ก็ทำเกินไป
โฆษณาในโรงหนังไม่ผิด
แต่มีมากเกินไป ทำเอาอารมณ์อยากดูหนังดับวูบ
ช่วยระบุเวลาเริ่มฉายหนังจริงๆ ให้บ้างก็ยังดี อย่าหลอกพวกเราไปนั่งดูอะไรก็ไม่รู้ ..
จากนี้ไปคงติดตามดูหนังผ่านทางดีวีดีแล้วล่ะ
ลาก่อน โรงภาพยนตร์ขี้โกง
ป.ล ลิโด สยาม สกาล่าจ๋า เราไม่ได้พูดถึงเธอนะ ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment