
กลับบ้านเร็ววันแรก.....เปิดทีวีบังเอิญเจอ แมทช์รอบรองฯ ของหญิงเดี่ยว French Open เจอคู่ Justine Henin Vs. Jankovic..อู้.. ผู้หญิงอะไรแรงเยอะจริงๆ ควบคุมอารมณ์ได้นิ่งตลอดเกมส์ สุดท้าย Madame ก็เขี่ย Mademoiselle ตกรอบไปอย่างขาดลอย ผู้หญิงคนนี้เล่นเก่งจัดเลย แต่ละลูกพิฆาต สุดยอดทั้งนั้น จริงๆ อยากดูนานกว่านี้นะเนี่ย ทำไมรีบชนะก็ไม่รู้ เผลอแป๊บเดียว 6-2, 6-2 ซะงั้น
นึกถึงตอนเด็กๆ ไม่ชอบ Steffi Graff เชียร์แต่ Monica Celes (คือจริงๆ รู้จักแค่สองคนนี้) จนกระทั่งเจ๊โดนแทง เลยเลิกสนใจไปเลย ....
ส่วนกีฬาเทนนิสสำหรับเรา ที่มามันยาวเหยียด...แม่ดันให้ลูกเรียน (เพราะแม่ชอบ) ตั้งแต่ 7 ขวบ วันแรกครูตีมาให้กี่ลูกๆ หนูทรายนึกว่าตีแบด ตีข้ามรั้วตาข่ายออกไปตกป่าข้างนอกหมดเลย .จนลูกเทนนิสคุณครูหมดสต๊อค.. โตมาหน่อย "คุณครูแดง" ครูคนที่สอนเรานานสุด ก็หนุนให้ลูกศิษย์ก้าวไกล ส่งออกสู่โลกภายนอก หมายมั่นจะปั้นให้เป็นดาว ผลก็คือ คุณหนูทรายขี้เกียจวิ่ง เลยโดนฝ่ายตรงข้ามโยกให้วิ่งตับแลบ สอยดับตกรอบแรก ยังจะภูมิใจเล่าอีกแน่ะ :P
หลังจากนั้นมาก็เลิกเอาดีด้านการแข่งขัน หันมาระบายอารมณ์ตีโต้กับอาจารย์แทน ช่วงป.5 ปิดเทอมไปนอนอาศัยบ้านอาม่า (เพราะบ้านอาม่าใกล้คอร์ตเทนนิส) ตลอดปิดเทอม ฟิตจัดสุดๆ ตื่นแต่เช้าขี่จักรยานไปตีตั้งแต่เจ็ดโมงยันสิบเอ็ดโมงทุกวัน ผลก็คือ ตัวดำเป็นถ่าน บาดเจ็บบ้างประปราย เป็นอีกช่วงเวลาที่นึกถึง ทีไร ก็อยากกลับไปทุกที จากช่วงเวลานั้นเรียนมั่งไม่เรียนมั่ง แล้วแต่วันศุกร์เสาร์จะอำนวย จนกระทั่งขึ้นม.ปลาย การเอ็นทรานซ์ ก็มาพรากเราจากสิ่งที่รักอีกครั้ง...
ตั้งแต่นั้นมา ไม่ได้แตะไม้เทนนิสอีกเลยจนกระทั่งวันเสาร์ที่แล้ว ระหว่างกระแสเฟรนช์โอเพ่นกำลังแข่ง หลังจากดูแมทช์นึงด้วยกันที่บ้านอาม่าไปไม่กี่วัน อยู่ดีๆ น้องๆ ก็มาชวนไปตีเทนนิสกัน กลับไปที่สนามเดิมอีกครั้ง เจอคุณครูบางท่านที่เคยทักทาย เห็นเด็กเก็บลูกในตอนนั้น มาเป็นคุณครูสอนเทนนิสในวันนี้ พี่ดูแลสนาม เจ๊ประจำสโมสรคนเดิมๆ ก็กลับมา แต่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในแก๊งค์เดียวกันหายหน้าหายตาไปหมด แล้วก็ "ครูแดง" ที่หายไปอยู่สนามไหนแล้วก็ไม่รู้ .. :****(
จนทุกวันนี้ เทนนิส เป็นกีฬาที่ใช้เราเวลาเรียนมากสุด ออกแรงได้สนุกสุด แต่ก็ไม่ค่อยมีเวลาได้กลับไปเล่นอีกเลย เพราะตีกันเองแล้วขี้เกียจวิ่งเก็บลูก.... โรคขี้เกียจวิ่งกำเริบ แม้ว่าตอนนี้คุณแบดมินตันจะมาแย่งเวลาเราไปบ้าง แต่เราก็คิดถึงคุณเทนนิสเสมอนะจ๊ะ
ป.ล เห็นอาชีพครูสอนเทนนิสแล้วแอบอิจฉา ไม่เครียด อากาศดี อยู่แต่กับเด็กๆ และได้ออกกำลังกายบ่อยๆ ด้วย ดีจัง [^_^]
No comments:
Post a Comment