Jul 21, 2007

-- Sandy in Temasek --


9 เดือนผ่านไป...เจ้านายส่งมาทักทาย Merlion อีกแล้ว ด้วยสายการบินในดวงใจ SQ แลกเงินมาเพียง 500 บาท เพราะตั้งใจว่า รอบนี้ห้ามชอป ห้ามใช้เงิน.... ค่ำคืนแรกใช้เงินไป $ 4 ซื้อแฮปปี้มีล สุขใจสมชื่อเพราะ(แก่แล้วก็)ได้ของเล่นด้วย วันรุ่งขึ้นประชุมรวดเช้ายันเย็น แอบผิดสัตยาบัน เผลอไปกินกาแฟในวันธรรมดา แต่ช่วยไม่ได้ ถ้าแอบหลับนี่คงแย่กว่า



แล้วก็ถึงเวลา 17.00 อย่างรวดเร็ว เจ้าถิ่นพาขึ้นมินิบัสไปเที่ยว Sentosa กันด้วยชุดสูทเต็มยศ แถมส้นสูงอีก เกิดมายังไม่เคยเที่ยวโดยรองเท้าส้นสูงมาก่อนเลย น่องเริ่มระบม
แต่ห้ามบ่น ยิ้มกับกล้องได้อย่างเดียว



รอบนี้มาเป็นครั้งที่สอง หลังจากเคยมาเที่ยวเองเมื่อสมัยปี 1 ตอนนั้นนี่ จำอะไรไม่ได้เลยแฮะ ว่าไปไหนมาบ้าง ...









ก็เดินๆ ดูถ่ายรูป ส่องวิวที่ยอดเขา แล้วก็รีบกลับ เพราะต้องไปทานข้าวมื้อยักษ์ที่ริมทะเล



นับๆ รวมกันได้เกือบ 40 ชีวิต ถ่ายรูปหมู่กันที่ ประหนึ่งนักฟุตบอลถ่ายรูปก่อนลงเตะ








เสน่ห์อย่างหนึ่งของคนชาตินี้คือ ความกลมกลืนกันระหว่างภาคตะวันตกและตะวันออก ทำงานเก่ง เรื่องเล่นไม่เป็นรองใคร แบ่งทีม เล่นเกมส์ จับฉลากหาที่นั่งกัน ไปๆมาๆ อ้าว นั่งติดกับเจ้านายตัวเอง อีก -_-' คนญี่ปุ่นประกบซ้ายขวาเลย แหะๆ วันนี้กินและดื่มไม่อั้น เพราะฟรี :P งกอีกละ อาหารทะเลจานยักษ์หลายจานโผล่มาทักทายเพียงเผินๆ แล้วก็จากไป กินมากมายไม่ได้ ก้างใหญ่ เปลือกหนา แกะยากจัง แป๊บเดียวก็ห้าทุ่มละ ถ่ายรูปเล่นกับทีมอื่นๆ จนถึงเวลาต้องกลับ ถึงห้อง ก็สลบเหมือด Zzzzzzzz



วันนี้ตื่นมารีบเก็บของเช็กเอาท์ ไปมีทติ้งอีกรอบที่ออฟฟิศ ...แล้วเวลาที่เหลืออีกสามชั่วโมงก็เป็นของเรา [^_^] มุ่งหน้าสู่ Orchard Rd.




หาของฝากให้อาม่า หายังไงก็ไม่เจอ จนฝนเทลงมา ไปไหนดีหว่า คิดไปคิดมาเลยเรียกแท๊กซี่ไปเที่ยว National Museum of Singapore (http://www.nationalmuseum.sg/) รอบที่แล้วมาเสียเที่ยวเพราะยังสร้างไม่เสร็จ







มาเที่ยวนี้สร้างเสร็จแล้ว จ่ายเงิน $10 เตรียมจะเดินเข้าไป เดินๆเอ๋อๆ อยู่ดีๆ มีชายหนุ่มรูปงามหน้าตาดี มองๆ จ้องๆ เราแล้วก็เดินพุ่งเข้ามาถามว่า "Are you Viviane ? " เอาแล้วไง... สงสัยเฮียมี blind date นัดเที่ยวกับสาวที่นี่แน่เลย แหะๆ ไม่ใช่นะค้า....






ก่อนเข้าสู่บริเวณพิพิธภัณฑ์ ก็ได้รับแจกเจ้าเครื่องสี่เหลื่ยมมีหูฟังเสียบ




เหมือนมีไกด์เดินแนะนำอยู่ข้างๆสนุกดี เพราะเวลาใส่หูฟังแล้ว เหมือนโลกนี้เป็นของเรา ไม่ได้ยินเสียงอื่นๆ ที่ไม่ต้องการอีกเลย พิพิธภัณฑ์อลังการ สนุกสนานเทียบเทียมฮ่องกงและญี่ปุ่น แต่เรื่องราวของประเทศเขาก็คล้ายๆ ที่ฮ่องกง ที่เรื่องราวมีน้อยนิด (บ้านเราถ้าทำพิพิธภัณฑ์แห่งชาติขนาดยักษ์ คงสนุกสนาน อยู่ได้เป็นวันๆ ก็คงดูกันไม่หมด เพราะตำนาน เรื่องราวมากมาย) สองชั่วโมงผ่านไปแบบไม่อยากกลับ เวลาติดจรวดก็เลยต้องรีบเรียกแท๊กซี่กลับโรงแรม เพราะเดี๋ยวจะตกเครื่องบิน มาถึงสนามบิน Changi อย่างรวดเร็วมีเวลาเหลือเฟือ ได้ขนมของฝากแล้ว รู้สึกตัวอีกทีก็ไปโผล่อยู่ในร้านรองเท้า Charles & Keith ราคาถูกกว่าบ้านเรามากมาย เลือกแล้วเลือกอีก ในที่สุดเงินสดก็หมดเกลี้ยง พร้อมบัตรเครดิตที่ออกมายืดเส้นยืดสายเป็นระยะๆ จนเลยเวลาขึ้นเครื่องมานานมาก รีบกระเสือกกระสนไปถึง gate หอบแฮกๆ อ่าว ผู้โดยสารยังไม่ได้ขึ้นเครื่องเลย เฮ้อ ได้หายใจอีกแป๊บก็ได้กลับบ้าน................... นานๆ เปลี่ยนบรรยากาศทีก็ดี แต่ที่ได้แถมมาด้วยคือรายงานที่ต้องทำอีกมากมาย ........





ของฟรีไม่มีในโลก




********************************
Movie

BKK-SIN : Meet the Robinson (ครึ่งเรื่องแรก ...ดูไม่จบเพราะแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว)

SIN-BKK : Music & Lyrics ได้ดูเรื่องนี้เป็นครั้งแรก เริ่มดูตอนที่เป็น 10 นาทีสุดท้ายของเรื่อง แล้วก็เริ่มวนมาดูใหม่ แต่ก็ไม่จบอยู่ดี.........พระเอก(ในเรื่อง) และนางเอกเล่นเก่ง เพลงก็เพราะจัง ให้สิบดาวจากความประทับใจ



Book


- Bakery & I


- อินชา อัลลอฮ์ ตามประสงค์ของพระเจ้า "บันทึกการเดินทางเยือนปากีสถานของ ภาณุ มณีวัฒนกุล"
************************************



3 comments:

goldfish said...

คิดถึงแกจังวู้ย ไม่ได้เจอกันเลย ไปเมืองนอกนี่เอง

Anonymous said...

อิจฉาจัง...
ได้ไปเที่ยวนอกอีกแล้ว
ทำรายงานนิดหน่อย คุ้มมั่กๆเลยนะเราว่า(หรือรายงานเล่มโตหว่า)

ปล. ดูรูปแล้วแยกไม่ออกเลยอะ ว่าคนไหน คนไทย ,คนญี่ปุ่น (รวมถึงเจ้าของ Blog ด้วย :)

Sayo said...

รายงาน ก็เยอะพอประมาณ
จะเหนื่อยก็เรื่องแปลภาษาญี่ปุ่น
แล้วก็เวลาที่ไม่ค่อยจะว่างเลย [^_^]

ส่วนที่แยกไม่ออก คงเป็นเพราะมีมากมายทั้งคนไทย ญี่ปุ่น ไต้หวัน สิงคโปร์ ..ลูกครึ่งก็มีไม่น้อย ...