-- Sprachen Sie Deutsch ? --

Hallo !!!

Guten Tag !
Wie geht es Ihnen ?

Meine Name ist Susanne.
Ich bin funfundzwanzig Jahre alt.
Ich bin ledig. Ich habe keine Kinder.
Ich komme aus Thailand, aus Bangkok.
Ich bin
Und ich sprache Thailandisch, Englisch, franzosich und ein bisschen Deutsch.
Im moment, meine familie lebt in Bangkok, Thailand.

Tschus


ผ่านไปห้าวันกับการร่ำเรียนภาษาเยอรมัน
ก็ได้มาเท่าที่เห็น ฉันคือใคร มาจากไหน ฯลฯ
เขียนประโยคติดกันเป็นเด็กอนุบาลเลย
แล้วก็ได้ชื่อใหม่จากอาจารย์ว่า Susanne .....

สนุกสนานครื้นเครงทุกชั่วโมง เพราะได้อาจารย์ชาวเยอรมัน
ที่อารมณ์ดี พูดภาษาไทยได้หลากหลาย

เพื่อนๆ ในคลาสก็มีมากมาย ข้างซ้ายขวา
ก็เป็นน้องๆ ม.ปลาย คนนึงเป็นเด็กเกาหลี
ที่พูดอังกฤษชัดกว่าคนอเมริกัน
อีกฝั่งก็เป็นเด็ก(ที่กำลังจะไป) AFS
เลยโชคดีได้ฝึกสปีกกิ้งภาษาอังกฤษก่อน
ไปเรียนด้วยเลย

แล้วโลกก็กล๊มกลม มาเจอพี่ปุ้มรุ่นพี่ที่เซนต์ฟรัง
ซึ่งต่อมากลายมาเป็นเด็กถาปัดจุฬาฯ รุ่นเดียวกับเรา
(แต่คนละคณะ)

ที่เหลือในคลาสก็มีทั้งคนที่กำลังจะไปทำงานที่โน่น
คนที่กำลังจะไปต่อโท และคนที่กำลังจะแต่งงาน
บรรยากาศที่หลากหลายมากมาย ก็ช่วยทำให้ฮึกเหิม
มีพลังเรียนซะงั้น

ตอนมาสมัครเรียนทีเกอเธ่ครั้งแรก นึกว่ามาผิดที่
หน้าตาอาคารเรียนเหมือนอยู่ในสปา
อาคารทรงยุโรปโบราณๆ โปร่งๆ ต้นไม่้ครึ้มๆ
ก็ชอบมากกว่าตึกเรียนใน Alliance Francaise ซะแล้ว

หนังสือเรียนสีสันสดใส สื่อการสอน ก็เยอะแยะน่าใช้
อืมมม บรรยายไม่หมดแฮะ แล้วก็ละเว้นจากการเรียนภาษามานาน
จนลืมไปว่าตอนเริ่มเรียนภาษาใหม่ๆ นั้นมันสนุกขนาดไหน
แต่พอเรียนมากๆ เข้าชักยากแฮะ

ภาษาเยอรมันสำหรับเรา (ณ ตอนนี้) เป็นภาษาที่ทำให้
มึนหัวได้ง่ายกว่าหลายๆ ภาษา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ถ้าเรียนฝรั่งเศสมาก่อน แบบที่ท่องคำสรรพนาม
Je Tu Il Elle Nous Vous Ils Elles
แล้วต่องมาเรียงใหม่เป็น
ich du er/es/sie wir ihr sie/Sie

แค่เจ๊ Sie ตัวเดียว ก็ปาไปสามความหมาย
พอจะผัน Verb ก็มึนใหญ่เลย
ก็ยังโชคดีที่เพิ่งอยู่ในบทแรกๆ
ไวยากรณ์ยังไม่ถาโถมเข้ามาเท่าไหร่นัก
แต่ถ้าเป็นเรื่องคำศัพท์
เหอะๆ แต่ละคำทำไมมันยาวๆ อย่างนี้ล่ะเนี่ย
แล้วก็ที่มีฮามากสุดก็ นามสามเพศเนี่ยแหละ
ใช้ผิดใช้ถูกเป็นกิจวัตร

ตื่นตีห้าไปเรียนทุกวันได้ไม่นาน ก็คงจะ
เหลือเวลาเรียนอีกเดือนกว่าๆ ก็จะต้องบินแล้ว
เริ่มจะตื่นเต้นแล้วแฮะ
ไปใช้ชีวิตในต่างแดน โดยที่พูดภาษาเจ้าของถิ่น
(แทบจะ)ไม่ได้เลยเนี่ย น่าสะพรึงไม่น้อย
อย่างตอนที่ไปอยู่ญี่ปุ่นพักกับแฟมิลี่
ตอนนั้นก็ร่ำเรียนมาตั้งสามปีกว่าแล้ว
ก่อนไปก็ไม่ได้หวาดหวั่นอะไร
แม้กระนั้น พอไปถึงที่ ที่ไหนได้ ภาษาถิ่นคันไซ
ปลิวว่อน เอ๋อ ไปนาน

ไว้จะเอารูปถ่ายที่เกอเธ่มาแปะให้ดูแล้วกันเนาะ
วันนี้ขอเม้าท์แต่เพียงเท่านี้

Gute Nacht [^_^]


ป.ล ขอบคุณแป้งจี่สำหรับคำแนะนำที่ให้
อ่านประวัติศาสตร์ การเมือง เศรษฐกิจบ้านเราไปเยอะๆ
เพราะคนที่โน่น ถามคนไทยแต่เรื่องพวกนี้

อืมมมม ...... เริ่มจะมึนแล้วแฮะ



Book :

• 30 วัน ภิญโญ ไตรสุริยธรรมา เปิดโลกหนังสือในอังกฤษ
• EUROPE : DK Eyewitness Travel Guides (thanks a lot Phil)
• วันแรกของวันที่เหลือ (วินทร์ เลียววาริณ) อ่านอีกครั้งในรอบสิบปี เอ๊ะ เหมือนๆ เนื้อหามันเปลี่ยนไปอัตโนมัติ

School : โรงเรียนรุ่งอรุณ

ลองคลิกเข้าไปดูนะ

พอเห็นปุ๊บ ก็ขอบอกเลยว่าเป็นโรงเรียนในฝัน

ที่หามานานแล้ว ถ้าชาตินี้โชคดีได้มีลูก

ก็อยากให้ได้เรียนที่นีแหละ (เพราะแม่ชอบ ฮ่าฮ่า)

เป็นไงล่ะ หาโรงเรียนให้ลูกตั้งแต่

ยังไม่มีสามีเลย หุหุ

Song : そばにいるね　（青山Thelma)

(Soba ni iru ne)