-- Bali --

โอ้โห ในที่สุด ก็มีไฟลต์ได้ไปบาหลี ซะที ........

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ว่าจะได้บินไปอินโดนีเซีย

ประเทศที่ไม่เคยคิดจะซื้อตั๋วเครื่องบินไปเอง (เพราะไม่มีตังค์ง่ะ)

เผลอแป๊บเดียวก็ถึงซะแล้ว .... สบายจัง ผู้โดยสารก็น้อยแสนน้อย สงสัยกลัวจะต้องไปช่วยกู้ระเบิด

พอไปถึงสนามบิน ก็มีความรู้สึก(เกือบๆจะเหมือน) ว่าถึงบ้านเรา แถวๆ ภูเก็ต หรือหาดใหญ่

พอได้ยินภาษาที่คนที่นี่พูดมันคือ ภาษามลายู อ้าว ไม่ใช่แฮะ

แต่ มันคือ Denpasar International Airport ที่ตั้งอยู่บนเกาะบาหลี .....

พนักงานของโรงแรมมารอต้อนรับอย่างดีถึงสนามบิน บริการดีสุดๆ

เผลอแป๊บเดียวแค่ 5 นาที ก็มาถึง รีสอร์ท 5 ดาวของบาหลี

The Patra Bali ..Resort & Villas

http://www.patra-jasa.com

แทบอ้าปากค้าง ทำไมมันหรูหราขนาดนี้เนี่ย

ตั้งแต่บินมา (ได้ไม่กี่เดือน) โรงแรมที่นี่ไฮโซ อลังการที่สุดแล้ว

ก่อนอื่น ก็คือ กระเป๋า ตัวเองก็ไม่ต้องถือ พอมาถึงกระท่อมของตัวเอง

ก็มีกระเป๋าเดินทางมาวางแหมะให้อยู่หน้าห้องอยู่แล้ว ว้าว...

ห้องพักก็สวยสมกับที่เป็น แหล่งยอดฮิตของคู่ฮันนีมูน

เฮ้อ แต่ต้องมาพักคนเดียวนี่สิ

ห้องพักก็คล้ายๆของที่ภูเก็ต ตามรีสอร์ทหรูๆบ้านเราแหละ ห้องน้ำก็เป็นแบบ open air

.....มีกระจกกั้นกับสวนส่วนตัวด้านนอก ...

เผลอแป๊บเดียวก็เกือบตี 1 ต้มมาม่าด้วยความรวดเร็ว แล้วก็หลับปุ๋ย ไปเลย

วันรุ่งขึ้น

ฮิฮิ วันนี้เป็นวันเกิดเราแหละ ..... อากาศข้างนอกก็สดใส สงสัยต้องฉลองวันเกิดด้วยการอาบน้ำ แบบ open air

(จะกลายเป็นเวปติดเรทมั้ยเนี่ย)

รีบแต่งตัว เพื่อไปเจอเพื่อนๆ (ที่บังเอิญได้มาบินด้วยกันตั้งสามคน) และพี่ๆ ที่บินมาด้วยกัน

เตรียมตะลุยบาหลีเต็มที่

แต่

ไปได้ไม่ไกลเท่าไร นั่งรถโรงแรมไป 8 นาทีก็ถึงแล้ว

แถบๆ Kuta Beach สถานที่ที่ใกล้ๆ กับที่โดนระเบิด

เพื่อตามไปเก็บภาพ ณ ที่เกิดเหตุ

ส่วนใหญ่ก็ได้ชอปปิ้ง ที่ Discovery Shopping Mall (ชื่อคุ้นๆเนาะ)

http://www.discoveryshoppingmall.com

วนไปก็วนมา แวะไปจิบกาแฟที่ Black Canyon สาขาที่อินโดนีเซีย

เวลาเข้าร้านพนักงานเสิร์ฟก็จะพูดว่า "สวัสดีค่ะ" สำเนียงมลายู

รู้สึกสะใจดีพิลึก เหมือนเวลาที่เข้าร้านอาหารญี่ปุ่นแล้วพนักงานไทย ต้องพูดว่า "irasshaimase"

เสร็จจากชอปปิ้ง ซื้อของฝากญาติๆและตัวเองแล้ว ก็บ่ายกว่าๆ

สำรวจข้าวของ (ของคนอื่น) แล้วพบว่า สินค้ายอดฮิตก็คือ ผ้าบาหลี และดีวีดีเถื่อน (เราไม่ได้ซื้อนะ ห้ามฟ้องตำรวจด้วย)

ตกแผ่นละ 50 บาทเอง oh my god !! จะวิ่งลงจากรถไปซื้อก็ไม่ทันแล้ว

ทำไมไม่มีใครบอกเราก่อนเนี่ย

เวลาใช้เงินถ้าใช้นิ้วทั้งสิบมือ (ต่อให้รวมนิ้วเท้า และนิ้วคนอื่นแล้ว)

นับดูแล้ว ก็อาจจะผิดพลาดได้ เพราะโค้กที่นี่กระป๋องละ 5,000 RP

เครื่องคิดเลขคืออีกหนึ่งปัจจัยที่ห้ามขาดเลย เวลามาอินโดนีเซีย

กลับมาถึงโรงแรม ก็แอบไปงีบก่อนซักพัก เพราะคืนนี้ก็ต้องบินกลับญี่ปุ่นอีกแล้ว (เฮ้อ)

พอเกือบๆสี่โมง ก็ได้เวลาเฉิดฉาย เตรียมตัวไปเป็นนางผีเสื้อสมุทร แห่งสระน้ำของโรงแรม

ปรากฏว่าเพื่อนๆ ไปนั่งจุ้มปุ๊กรออยู่ในศาลาริมทะเล - สระน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โบกมือเหยงๆเหมือน

พระอภัยมณีเรียกนางยักษ์เลย อิอิ

พอก้าวขึ้นศาลาเป็นที่เรียบร้อยก็เป็นอันตะลึง เพราะมีเค้กก้อนใหญ่มากกกกกกกกก เขียนว่า

.... Happy Birthday ...

งานนี้ก็ถึงกับตะลึง เพราะไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้มากินเค้กวันเกิดตัวเองที่ต่างแดน พร้อมบรรยากาศไฮโซแบบนี้

แต่

จุดเทียนไม่ติดแหละ เพราะลมทะเลแรงมาก (อันนี้ให้อภัย หุหุ)

ด้วยความตื้นตันใจ เลยสั่งน้ำผลไม้มาเลี้ยงเพื่อนๆ เพื่อเป็นการตอบแทน

จริงๆ ก็อยากจะได้แอลกอฮอล์ซักกะติ๊ด แต่นับไปนับมาแล้ว

อีกแค่ 6 ชม.กว่าๆ ก็ถึงเวลาทำงานแล้ว

ตามกฏ ห้ามดื่มก่อนเวลาปฏิบัติงาน 12 ชม.จ้า

พรึ่บเดียว ทุกอย่างที่ทานได้ ก็หายวับไปในพริบตา โรคบ้าถ่ายรูปก็เริ่มกำเริบ

สี่คนที่อยู่ในศาลาตอนนั้น มองไกลๆ เหมือนเล่น ลมเพ-ลมพัด

กันเดี๋ยวกอดเสานั้นบ้าง เดี๋ยวเอาขาไปแหย่ในสระน้ำมั่ง

(จริงๆยังไม่ล้างเท้ากันเลย)

ถ่ายรูปจนเริ่มหมดแรง อาหารในท้องเริ่มย่อย

ก็ได้เวลาโดดน้ำแล้ว ดำผุดดำว่ายอยู่เกือบชม.

ก็ถึงเวลาเตรียมตัว นอน (อีกรอบ)

ในระหว่างที่ดำผุดดำว่าย ก็มีงานแต่งงานของฝรั่งคู่หนึ่ง

โรแมนติคมากๆๆๆๆๆ ตานี่แทบไฟลุก

จัดในศาลาอีกศาลาไม่ไกล (ฟังเหมือนงานสวดศพ แต่ไม่ใช่น้า)

เจ้าสาวนั่งรถกอล์ฟมา มีบาทหลวงมาทำพิธี แล้วก็เปิดเพลงเพราะๆ

มีสักขีพยาน รอบนอก เป็นหนุ่มๆสาวๆ ในชุดว่ายน้ำ ฮิฮิ

ส่วนรอบในก็เป็นญาติๆของคู่บ่าวสาวไม่กี่คน

เสร็จแล้วก็ถ่ายรูปกันช่วงพระอาทิตย์ตกดินที่ริมทะเล

เผลอแป๊บเดียว ก็ได้เวลาทำงานซะแล้ว.... สี่ทุ่มครึ่งก็ต้องนั่งรถไปสนามบิน

มาคราวนี้ไม่ได้ดูวิวเกาะบาหลีจากบนเครื่องเลย

เพราะมาพร้อมแสงจันทร์

แถมกลับพร้อมแสงจันททร์

ลาก่อน บาหลี