-- Lunch Box --

ไม่ได้มาอัพเดทบล็อกบ่อยๆ เหมือนแต่ก่อนแล้ว เพราะงานยุ่ง

กลับบ้านก็ดึก -_-' (เข้างานสายเอง ห้ามบ่น)

เสนอผลงานข้าวกล่องสมัยเรียนอยู่ญี่ปุ่น

คุณแม่เตรียมให้ทุกเช้า อร่อยมากๆ มีแอ๊ปเปิ้ลด้วยน้า :)

เรารู้สึกว่า ข้าวกล่องแบบนี้ สัมผัสได้กับความตั้งใจของคนเตรียมมากๆ

แต่ข้าพเจ้าคงไม่สามารถ แน่ๆ เลย -_-'

ถัดไป ปัจจุบันกาล

ขอนำเสนอ ข้าวกล่องเจ้ากระต่ายน้อย

ส่วนใหญ่เอามาทานเป็นข้าวเช้า ถ้าเข้าบริษัทสายก็

กลับกลายเป็นมื้อเที่ยง หรือกล่องชั้นล่าง ก็ต่อคิวเป็นมื้อเย็นไป

ตอนเด็ก เวลาหม่ามี้ทำข้าวกล่อง หรือเตรียมกระติกน้ำให้

เอาไปโรงเรียน ก็ไม่ค่อยจะเต็มใจ อิดออด ออดอ้อน เพราะอายเพื่อน

หน้าหนาว ยังอายเพื่อน ไม่กล้าเอาเสื้อกันหนาวใส่ไปเรียนเลย

(แข่งกันพิสูจน์ความอึด) ....

เอาข้าวกล่องไปทานที่บริษัทนี่สุดคุ้มมาก เพราะไม่ใช่แค่ประหยัด

ค่าอาหาร แต่ยังช่วยป้องกัน โรคซื้อของตามข้างทาง

ด้านล่างออฟฟิศ เพราะ ทุกๆ เที่ยงจะมีข้าวของให้ชอปปิ้งทุกทีสิ

ผลลัพธ์จากการปฏิบัติข้างต้น

ก็คือ "ลงพุง" สิคะ

ลาจากอาชีพนางฟ้า พอมาเป็นสาวออฟฟิศนั่งจ้องคอม ทุกวัน

ร่างกาย ก็ไม่ค่อยได้ขยับวิ่งไปวิ่งมาเหมือนงานเก่านัก

ขนมจุบจิบมีรอบกาย ขนาดไปถ่ายเอกสาร ยังขี้เกียจลุกเลย

ใช้วิธีไถ เก้าอี้ไปซีรอกซ์ ฟ้าดินก็เลยลงโทษให้กองแคลอรี่ และไขมัน

มาจุกอยู่ที่เดียวกันหมด (ไล่ให้ไปกองที่อื่นก็ไม่ยอมไป เซ็ง)

ขออำลาบล็อกสั้นวันนี้ด้วยรูปปักครอสติช สมัยป. 6 (วิชาครูอ้อม)

ความภูมิใจครั้งหนึ่งของวิชา งานบ้าน งานประดิษฐ์ ...

(สำหรับเราแล้ว วิชานี้ ฝืมือภาคปฎิบัติห่วยแตกที่สุด )

หลังจากความสำเร็จในงานครอสติชรูปนี้

เราถึงกับลงทุนไปซื้อผืนใหม่ใหญ่กว่าเดิม

ลายน่ารักๆ มาจาก ตั้งฮั่วเส็ง

จากวันนั้นถึงวันนี้ 10 ปีกว่าแล้ว

ยังไม่เสร็จค่ะ แหะๆ ..

ยังเป็นอีกหนึ่งสิ่งที่ยังทำได้ไม่สำเร็จเสียที

ค้างคามานานละ เฮ้อ ...................